Rodzice sygnalizują, że w ostatnim czasie wiele dzieci odczuwa stany lękowe. Strach jest jedną z sześciu najważniejszych emocji, często bywa irracjonalny. Może przekształcić się w przerażenie, które paraliżuje. Strach może mieć też pozytywny aspekt, ponieważ często chroni nas przed czymś negatywnym, np. w obecnej sytuacji przed spotkaniami z innymi osobami. Mobilizuje i pomaga walczyć z przeciwnościami. Niestety, lęk przeważnie wywołuje w nas poczucie niepewności, boimy się tego, co może się wydarzyć. Strach możemy podzielić na fizyczny, poznawczy i behawioralny. Strach fizyczny jest związany z tym, co odczuwamy. Możemy wtedy pocić się, nasze mięśnie napinają się, drżą ręce i nogi. Strach poznawczy dotyczy tego, o czym myślimy. Czujemy się bezradni, niepewni wobec zdarzeń, które, naszym zdaniem, zagrażają naszej egzystencji. Strach behawioralny może powodować utratę apetytu, wycofanie, drażliwość a nawet agresję. Jeżeli zauważymy, że nasze dziecko odczuwa lęk, nie możemy mówić, że nie ma powodu, by się bać. Powinniśmy porozmawiać o jego obawach, starajmy się nie okazywać naszych lęków. Dobrą metodą na strach jest praca fizyczna, różnorodne zajęcia, np. plastyczne. Dziecko może narysować swoje lęki, a potem je zniszczyć, poprzez zgniatanie kartki, rwanie jej na kawałki. Pamiętajmy, by dać dziecku poczucie, że jesteśmy z nim, że może na nas liczyć.

Dobrym sposobem na radzenie z nieprzyjemnymi emocjami jest relaksacja.

To jedna z propozycji: Medytacja dla dzieci „Wróżki” relaksacja przed snem dla najmłodszych.

Irena Matysiuk irenamail@onet.pl

Joanna Ostapczuk j_ostapczuk@wp.pl

Rozwijanie kompetencji emocjonalnych-społecznych